Када сам дошао овде да живим, пре скоро четрдесет година, изненадио ме је овдашњи говор. Једна од ствари на коју ни данас не могу да се навикнем је да је реч место женског рода. То има да се купи само на две месте у граду.
Причам, као што сам навео на почетку теме, о томе како говоре скоро сви, без обзира на школу.
Трстеник је, иначе, на самој граници дијалекатских подручја. Већ десет килиметара на запад, у Врњачкој Бањи, и даље на ту страну, говоре као у западној Србији. На пример, ако је неко Боро, онда си срео Бора, не Бору, и тако даље.