Zapravo, ako bismo gledali etimološki, pre bi se moglo reći da je [v] dodato u ostale oblike, a ne da se gubi u genitivu množine. Breskva potiče od latinskog (poma) persica. U srpskom je (ne nužno tim redom) inicijalno [p] očigledno ozvučeno iz nekog razloga, došlo je do metateze [e] i [r], a [i] je verovatno preneto kao poluglas, koji se potom gubio u ovakvoj poziciji. Tako je nastalo breska, bresaka. Kontaminacija sa [v], verovatno po analogiji sa bukva, crkva, smokva i sl. rečima je došla kasnije, ali je zaobišla genitiv množine. (Noviji oblik genitiva množine, breskvi, pak ima [v].)
