Ne vidim zašto bi za imena važilo jedno pravilo, a za prezimena drugo. Isti je razlog za čuvanje crtice.
Recimo da prosječan korisnik shvati Sent Egziperi ili Žan Žak kao prezime odnosno ime – dobro, ali istom logikom prvog utiska pročitaće napomenu o crtici u prezimenima (t. 97) i držati se i tog pravila, makar za primjere koji su tamo navedeni i ostale u kojima osjeti crticu kao uobičajenu.
(Sad kad sam ponovo pročitao t. 97, nije mi sasvim jasno da li preporučuje čuvanje crtice pod uticajem izvornog pravopisa, ili se ona čuva samo kad je takvo pisanje uobičajeno, a inače po pravilu izostavlja. Od primjera navedenih u prvom dijelu tačke, jedino Ben Gurion ima izvornu crticu, makar u transliteraciji na engleskoj Wikipediji.)