Најприје се захваљујем свима на одговорима!
Па не може никако оловка и књиге који… Овдје могу изузетак бити именице на -а које означавају мушкарце.
То јутро сам био збуњен. Сад ни мени то нема смисла. Али како онда? Како се употребљавају ове упитне замјенице код апозиције, уколико се апозиција односи на више именица:
а) различитог рода?
б) истог рода, а различитог броја?
в) различитог рода и различитог броја?
Било би онда…
а) Комшиница и њен син, …. (ја бих рекао "који")
или Дјечак и његова мајка, … (ја бих рекао "који")
б) Комшиница и њене ћерке, …. (ја бих сад рекао "које", тј. овдје кореспондира род са упитном замјеницом, мада мени то онда више упућује на "ћерке")
в) Комшиница и њена дјеца, …. (ја бих рекао "који")
или Та дјеца и њихова мајка, …. (ја бих рекао "који")
Биће, аман, да за случај б) нема рјешења, него се закључује из контекста. А ако контекст не појашњава тачно, онда боље избјећи скроз (ако је из неког разлога важно на кога се апозиција тачно односи, тј. да не евентуално искључује неког).
А имамо примјер…
Отац и син, који…
Дијете и његово куче, који…
Мајка и ћерка, које…
(ја бих за други примјер рекао који: овдје имамо исти род (с.р.) али замјеница је "који", дакле не за средњи облик у множини "која")
Отац и синови, који (подударно)
Мајка и ћерке, које (подударно)
Дјечак и огледала, који (неподударно, исти род, различит бр. а замјеница "који"…за разлику од женског рода) - - - - - > није ми пао бољи примјер на памет са с.р. јед. и с.р. мн.
Је л’ има негдје описано тачно ово који механизми функционишу?
Морам признати да сам сам себе са овим примјерима избацио из такта….не знам ни окле сам кренуо, ни куд сам наумио….