Кад већ спомињете, мени делује неприродна строга подела на прилоге и придеве, јер је веза између њих изузетно правилна. Делује ми оправдано да се прилози лепо, брзо, весело и придеви лепо, брзо, весело сматрају облицима истих трију речи. Иако постоје и речи које су само једно или само друго.
Речи типа ја, ти, овај, онамо, зашто, каква, игде рачунао бих као категорију која постоји независно од оног што сматрамо врстама речи, и пресеца се с њима. (Џо, јесу ли ти то заменичке речи?) Ту категорију бисмо могли назовемо заменицама или заменичким речима, па бисмо рекли:
заменичке именице (или именичке заменице): ја, ти, ово, оно, нешто, нико
заменички придеви: који, овај, онакав, онолики
итд.
Категорија бројева би се исто пресецала с правим врстама речи (овде сам већ сигуран да је Џо имао исту ствар у виду). Пар речи би чак биле и заменице и бројеви.
Даље од тога нешто нисам размишљао. Речце као (непридевски) прилози имају смисла.